Weer op pad

Goed, na bijna 10 jaar, weer eens tijd voor een reis!

De laatste keer dat ik echt wegging, was in 2019 naar Portugal, naderhand ik ook bijna geen vakantie heb gehad door de fantastische en leuke werkgevers die ik heb ervaren. Ik had zoveel stres van het werk toentertijd en de reis leverde mij ook spanning op, waardoor ik hals over kop eerder naar huis ben gevlogen. Gelukkig ben ik wel af en toe er kort uit geweest en ben ik regelmatig naar Berlijn, Schotland en Engeland geweest.

Als ik op reis/vakantie ben, dan kan ik niet relaxen. Ik ben in een ander land!! Hoe is de cultuur, het eten, de mensen, de natuur?
Ik ben een actieve reiziger, geen persoon wat dood aan het water gaat liggen. Dat kan ik op Ameland ook.

Sinds afgelopen September ben ik eindelijk begonnen met werken bij mijn droom werkgever en kon ik dus ook eindelijk weer een beetje sparen.

Zoals vele weten, heb ik nog een aantal landen op m'n 'Bucket List' na een halfjaar Nieuw Zeeland te zijn geweest.
Zoals Mongolië, Peru en.. Jordanië..

En Jordanië is het geworden!
En dan nog bij een organisatie ook.. Mijn ervaring, na 8 maanden te hebben rond gereisd, dat je het beste een one-way ticket kan boeken en vanaf de locatie alles verder bekijkt en boekt. Het is vaak voordeliger en je zit nergens aan vast, wat fijn is als je leuke mensen onderweg ontmoet. Ook had ik alleen maar positieve reis ervaringen vernomen van andere vrouwelijke solo reizigers. Dus Jordanië is een veilig land om als vrouw alleen heen te gaan en het regelen van zaken is daar ook niet lastig.
Toch, kreeg ik het weer een beetje benauwd bij het idee, hoe ga ik relaxen met activiteit combineren?
Mijn prioriteiten zijn: Zwemmen in de dode zee en Petra bezoeken, die twee zijn een must! Dus uiteindelijk toch even stiekem gekeken naar reisorganisaties.

Ik heb alle reizen die naar Jordanië gaan bekeken en vergeleken, hierbij kwam mijn droomreis uit bij het volgende:
Groepsreis Relaxt door Jordanië | NRV (Je kan hier op klikken, is een link naar de pagina)

Hierbij krijg ik een reis voorgeschoteld die voor mij nieuw zal zijn! Maar de combinatie die ze bieden lijkt mij ideaal.
Zwemmen in de dode zee en twee dagen de stad Petra in, waarbij ook een overnachting in de woestijn wordt gepakt.
Ik ben erg benieuwd of ik daar dezelfde sterrenhemel zal zien als wat ik in Nieuw Zeeland had ondervonden. Waar je de melkweg met het blote oog kon zien, soms waren er zoveel sterren aan de lucht dat je er letterlijk duizelig van werd! Maar oh zo mooi.
De laatste dagen verblijf ik een 5 sterren hotel aan de Rode zee en een zwembad, hier moet ik overgeven aan relaxen!! haha, ik ben benieuwd of mij dat gaat lukken. Met een boekje aan het strand liggen lijkt me heerlijk, maar het doen is nog een dingetje.
Niks doen in een ander land vind ik echt oprecht zonde van mijn tijd, nu schijnt de Rode zee een walhalla te zijn om te duiken/snorkelen en wellicht kom ik nog een walvishaai tegen..?! Dus daar kan ik mijn tijd wel aan besteden mocht ik het benauwd krijgen. Gelukkig ben ik een Major waterrat!

In ieder geval, deze reis is een combinatie van relaxen en Jordanië ontdekken. Ik ben erg benieuwd, maar ik kijk er in ieder geval enorm naar uit!

Zondag 17 September is het vertrek en ik kom in de nacht van 28/29 September terug.

Bis Bald!

p.s Dilemma, wordt het de oude vertrouwde (zware) backpack of ga ik voor een koffer op wieltjes?

Laatste bestemming! Indonesië

Dan had ik net een verhaal getikt op de locale computer, wordt het afgesloten.. Alsnog zal ik er wat van proberen te maken.

Afgelopen weken ben samen met jine (vriendin van nl) rondom Bali, Lombok en de gili eiland geweest. Het was leuk om weer een bekende te zien, maar ook wel weer raar om Nederlands te praten. We verbleven vooral in geweldige hotels met wifi, ontbijt en een zwembad, voor minder geld dan ik altijd moest betalen voor een hostel. Het is waar, Indonesië is goedkoop. Maar op de markt moet je echt beginnen met de helft op afdingen.

De eerste week heb ik het best lastig gehad om er wat van te vinden, toen besefte ik dat ik niet altijd direct een oordeel hoeft te hebben. Mij kennende kan ik best kritisch zijn en ik vond singapore zo leuk! Dat bali mij zelfs even tegenviel en ik graag verder wou gaan.. Toch proberen het maar over me heen te laten komen en laten gebeuren. Dat hielp.

De reden dat ik het zo chaotisch vond is wegens je om de paar seconden vragen naar je hoofd krijgt als: "taxi? Yes? Massage? Transport? Look look look, nice, buy, bag? Sunglasses?" Dan hoor je ook nog het continue getoeter van het verkeer. Soms voor het verkeer en soms voor de toerist. Dat zijn dan taxi's die aandacht vragen. Dan kon ik niet fijn rondlopen en rustig rondkijken, naar mijn idee, moest ik maar snel naar een locatie gaan, niet te lang kijken en vooral geen oogcontact! Vooral in kuta en seminyak in Bali.

Een dag zijn jine en ik naar Tanah lot geweest, een tempel op een rots in de zee. Wij waren de attractie van de tempel! Jongens maakte stiekem foto's, je werd bekeken en meisjes vroegen om foto's. Toen ik vroeg waarom, cirkelde steeds meer om mij heen en werd een grote groep. Ondanks ik daar de langste was, werd ik helemaal gek en zag het overzicht niet meer en rende weg. Al die ogen op mij gericht en ik voelde me gewoon vies! Leuke tempel joh. No worries, ik kwam erachter dat er ook rustigere plekken zijn in indo.

we hebben dan ook leuke dingen gedaan. Bij het bezoeken van de eerste tempel achter een huis (wat alle Balinezen hebben volgens traditie) vroeg de vrouw of ik 'black' was. Wtf? Mijn vader is inderdaad 'black' maar waar heeft ze het over? Toen bleek dat als een vrouw ongesteld is, niet een tempel mag bezoeken. Over seksisme gesproken..

Ook zijn we vanuit een actieve vulkaan boven Ubud, 25km terug wezen fietsen met bali eco tours,bergaf! Ondertussen zijn we gestopt op een koffieplantage, bezochten we een traditioneel Balinese woning en liepen we door rijstvelden.

We hebben Monkey forest in Ubud bezocht wat hilarisch is omdat de aapjes zo brutaal zijn en ze zijn overal! Minder grappig was wanneer er een op me had gepoept. Jak.

Jine en ik hebben veel kunnen lachen, ook om de ongelofelijke fouten die ze kunnen maken of hoe corrupt ze zijn en dan nog de taal barrière. Ze proberen je overal naar binnen te trekken. "Yes, quiet bitch" bedoeld rustig strand. 20 minuten wachten wordt 120 en niet helpen als je klaagt. En vaak wordt er ineens nog ergens een prijsje op gegeven meestal onverwachts.

600.000roepie werd gevraagd bij een taxi zonder meter. Terwijl de taxi met meter 300.000 is. Nadat we hadden gebeld met blue bird taxi (met meter) piepte ze anders en waren desperate ons een ritje te geven voor ineens 200.000. Jammer man, beetje laat.

De stoepen in Bali zijn zeer slecht onderhouden (lopen af en op, gaten, stukken ontbreken) en laat mijn tweede naam nu 'onhandig' zijn. Al vrij snel nadat ik apenpoep als ongeluk op me had gehad, ben ik natuurlijk gevallen en ik heb mijn enkel gekneusd. Dezelfde als een paar jaar geleden toen ik m had verrekt en drie weken op krukken moest. Na een paar minuten alleen huilen, kwam er hulp en de eerste vraag was of ik een traditionele Balinese massage wou. Zou goed zijn. Toen werd het me even kwaad. Hij begon ook ongevraagd lekker aan mn dikke enkel te draaien. Uiteindelijk naar de dokter geweest en hij adviseerde enkele dagen absolute rust met pijnstillers en een zalfje. Door het niks doen ben ik goed opgeknapt.

Helaas niet kunnen surfen in kuta op lombok of de rinjani mountain trekking kunnen doen. Of zelfs de watervallen bezoeken. Daar is het nog te pijnlijk voor. Maar wel andere dingen gedaan.

Zoals het eiland gili air rondrijden op een paard en het eiland gili trawangan rondfietsen met hier en daar een stop op het strand. Regelmatig wezen snorkelen wat ik heerlijk vond! Het is op sommige plekken net een aquarium. Jine wat kritischer, maar zij heeft het geluk om op Aruba te zijn opgegroeid :p

Natuurlijk ook wezen clubben op gili trawangan. Het nieuwe Ibiza. Ik heb in een scheur gelegen om de locale bevolking. Ze gaan helemaal los op de dansvloer en ja, sommige wel aan de benodigde drugs. En toch had ik het idee dat ze het voor de fun doen, dan het idee wat de kauwgombal feesten in Nederland doen. Het is zo'n hype. Aan Nederland mis ik wel de goede muziek, maar de mensen die de vloer bezoeken kan ik missen als kiespijn. Telefoon en selfie sticks ik de lucht 'twitterend' je bent daar geweest. Druk maken vooral over je grote pupillen en stijve kaak in de tussentijd. Jongens laten we lekker genieten van de goede muziek die Nederlandse feesten te bieden hebben!!

Om af te sluiten met nog een paar hysterisch Indonesische gebeurtenissen die tijdens misschien minder grappig waren;

Goedkoop laten waxen voor 1,5 uur wat uiteindelijk een kwart gewaxte been oplevert.

Een massage nemen. Eerst een massage, dan een scrub en daarna ingesmeerd worden met een of andere yoghurt om vervolgens samen met Jine in ÉÉN bloemtjesbad te gaan. Klasse.

Taxichauffeurs krijgen die de weg niet weten.

Taxichauffeurs krijgen waarvan je denkt dat het je laatste ritje wordt.

Catpoochino drinken. Koffiebonen die eerst zijn opgegeten door een katachtige en vervolgens worden uitgepoept en wordt vermalen tot koffie. Verbazingwekkend, lekkerder dan normale koffie!

Jine die elke kat moest achtervolgen beginnend met haar kattenlok pss pss pss.

Het was fantastisch en ondanks na 8 maanden, ga ik het jammer vinden terug te gaan naar Nederland. Ik wil nog zoveel meer zien en doen, met name omdat ik veel heb geleerd hoe goedkoop je het ook kan maken voor jezelf! De mensen die ik heb ontmoet, de dingen die ik heb gezien! Het leren en groeien, wat ik eigenlijk niet had verwacht. Voor ik vertrok vertelde vriendinnen mij dat ik zou veranderen/groeien. En ik naïef denken, noou, maar nee ik voel me nu wijzer. Dit was een ervaring wat ik nooit meer zal vergeten en ik ben enorm dankbaar. Ook voor mn familie die me post(pakketjes) stuurde tijdens werken en steunden.

Een klein beetje bang ben ik voor de terugklap in NL. Maar ik heb doelen opgesteld om bezig te blijven. Zo heb ik een ukelele gekocht en willend te gaan bespelen! Wel heeeel veel zin om mn cavia weer te zien en knuffelen. Ja, daar kom ik voor uit op het internet. Hij staat bij twee fantastische mensen die 8maanden op hem heeft gepast en nu is het deze week mijn beurt om op hen katten te passen, nu ze zelf op vakantie zijn.

Natuurlijk ook opzoek naar een baan in de dierensector. Op een stal en het liefst ergens als dierenarts assistent. Rijbewijs halen is ook een pre. Want als ik terugga naar nieuw zeeland, dan ga ik die zeker goed nodig hebben ;)

Tot snel! 28 mei 13:30 zal ik weer op Nederlandse bodem zijn.

Steph

Singapore (en het eten)

Singapore is echt een geweldige stad/land! En er is meer te doen dan de meeste mensen denken. Voordat ik hier kwam raadde de meeste mensen mij 2/3 dagen aan. Ik ben er 4 dagen geweest en ik wil niet weg!

Alles wat je hoort over het eten en de foodcourts is waar. Het eten.. Ow het eten... Persoonlijk ben ik zelf nooit zo gek geweest op eten als hier. Smaakexplosies en vers voor je neus bereidt! Frisse koude vers gepersde juices of cocosnoten voor maar 1,70.

Mijn favoriete maaltijden: popiah ????, rice dumpling, thai fried chicken rice, roti prata met banaan. Oow ik krijg alweer trek. Met een grote beker koude watermeloen/sinaasappel juice. Jam.

Ook heb ik de Durian geprobeerd! Het schijnt afschuwelijk te stinken, maar de fruit is best lekker. Intense smaak, lijkt een beetje op gepureerde banaan.

Wat je hoort over dat het hier duur is, ligt helemaal aan jezelf. Ik heb het goedkoop ervaren omdat ik een hostel verbleef en me vol aan het eten en drinken was in elke foodcourt die ik tegen kwam. Een maaltijd, zo lekker, voor 3/4 dollar?! Een keer nam ik een cola bij clarke by en dat was 7. Het bier is 10 tot 20. Je kan onwijs leuke kleding en dingetjes scoren op de markten zoals in chinatown en little india voor ook echt geen geld. Tenzij je naar orchard road gaat waar je winkels hebt als prada, gucci, rolex.

Je kan veel geld besteden door in het reuzenrad van 160 meter te gaan, maar je kan ook naar gardens by the bay gaan voor een prachtig gratis lichtspektakel en nog een goed uitzicht ook. Of een river cruise, met name dan tegen de avond wanneer alles wordt verlicht, inclusief de wolkenkrabbers. Het is zo mooi en gaaf!

Hoe singapore architectuur met groen combineert.. Ongelofelijk en knap gedaan. Het is veel groener dan je denkt.

Afgelopen dagen ben ik druk geweest met tempels bezoeken, wijken verkennen, eten, botanic garden, gardens by the bay, eten, river cruise en gister ben ik naar de (mini) jungle geweest. De enige overgebleven plek in singapore. Waar in 1920 de laatste tijger werd neegeschoten. Zelfs in de heftig benauwde condities (80% luchtvochtigheid) heb ik de heuvel geklommen en bovenop zag ik wilde aapjes! Gaaf!! Daarna nog wat rondgelopen daar en zag ik een gigantische leguaan en schildpadden. Sinds nieuw zeeland ben ik helemaal zot op stevige hikes geworden.

En dan heb je nog het verhaal van mij in een Aziatisch land zijn.. Ik ben om, het is fantastisch! Toegeven, ze hebben allemaal een resting bitch face en ze zijn nog steeds vind ik de meeste gore en asociale mensen. Maar zolang je ze een knikje geeft tover je een lach op hen gezicht. En gek genoeg, het gebeurde me vaak dat er iemand tegen me begon te praten. Zo nieuwsgierig en geven me graag een rondleiding of eten haha. Het eten.. Zijn ze echt supervriendelijk! En zolang er regels zijn, houden ze zich strikt aan de regels. Daar kan Nederland wel een voorbeeld aan nemen. Links op de roltrap staan en rechts gaan, de gereserveerde stoel in de metro? Al is het onwijs druk, niemand gaat op die stoel zitten tenzij het een oud persoon oid het nodig heeft.

Mocht ik nog eens richting Azië gaan, dan maak ik sowieso een stop op Singapore. Love it!

En ik heb nog niet eens de dagtrip naar semosa islaland of malaysia gemaakt. Genoeg te doen!

Next stop (and final ????) Indonesia!

Bali, lombok, gili islands.

(Walvishaaien!!) in Australië

22 april arriveerde ik, met enkele vertraging, in Perth Australië vanuit christchurch NZ. De vertraging was wegens heftig weer, maar geen enkel probleem gehad tijdens de vlucht en in Perth was het heerlijk warm weer met een blauwe lucht.

Die avond ben ik met Vanessa en Cloë naar de bar geweest, het zijn meiden die ik heb leren kennen in nieuw zeeland tijdens de kiwi experience reis. Niet te laat gemaakt, want was toch wel moe. Ik vertrok vanuit NZ al om 04:00 in de ochtend.

De volgende dag heb ik wat dagplanningen uitgezocht bij peter pan travel en ben daarna naar King's park geweest met een paar mensen die ik had leren kennen in het hostel Spinners backpackers.

De ochtend erna ben ik vroeg met de boot vertrokken om naar Rottnest Island te gaan, waar ik een fiets en snorkel gear had gehuurd. Dit was een van mn hoogtepunten van Perth, aangezien ik de hele dag ben wezen fietsen van strand naar strand, om daar te gaan snorkelen en ondertussen langs de weg quaka's te spotten. Kleine nieuwsgierige kangeroo's.

Dat weekend ben ik wezen roadtrippen met een aantal mensen die ik had leren kennen in het hostel. Dit keer 3 Duitsers, 1 van Malta, 1 fransoos en 1 ozzie van Tasmania. We vetrokken naar het zuiden voor de grote surfcompetitie bij Margaret river. Mooie golven gezien en we hadden de duitser 'albert' ingegraven in zn eigen gemaakte kuil. In de avond kampeerde we midden in het bos. Het was minimaal 30 minuten op een dirtroad rijden voor we bij de kampeerplek kwamen. Ik moet eerlijk zeggen, ik heb het kamperen best gemist. Het maken van lange uren in de auto met leuke mensen en muziek en vervolgens relaxen en genieten in de natuur. Verrot slapen, maar toch knus. Het missen van toiletpapier, but you dont care. De ultieme out of the bed without a couple days of shower look. Vieze voetjes.

Het grote verschil hier in aus, vergeleken NZ, is dat je hier altijd met een zaklamp moet lopen. Controleren op slangen en giftige spinnen. Best vervelend eigenlijk. Dat ervaar ik nu ook op de camping waar ik afgelopen week verbleef in exmouth. Geen veilig gevoel.

Afgelopen 2,5 week ben ik in Australië geweest en dat is meer dan genoeg geweest. Ik ben niet verliefd op het landschap of de mensen. Je vind aardige mensen! Maar ze zijn zo fukking trots op aus en zichzelf. Op een slechte manier. Ik word daar zo moe van.

En verder heb ik enorm veel gezien en gedaan.

Na het kamperen heb ik een dagtrip gemaakt richting een national park waar je in het wild koala's en kangeroos vind. Wat ik belangrijk vind, aangezien je hier heel veel plekken hebt waar je kangeroos kan voeren en met een koala op de foto kan gaan. Ik zie dieren liever in hen natuurlijke habitat en een koala de hele dag in de armen drukken voor een foto?! Sneu. Ze zijn zo schattig en mooi hoog in de boom! Een koala zijn.

Na het park vertrokken we meer richting het Noorden om te gaan sandsurfen op echt parelwitte duinen! De gids legde me uit dat het eigenlijk botjes zijn van schelpdieren. Maar het is moeilijk te geloven. Imposant, maar niks vergeleken de zanduinen vlakbij 90mile beach in nieuw zeeland.

Na het surfen, opfrissen in de zee en een goed gevulde lunch, gingen we naar pinnacle dessert. Het hele doel van deze trip. Pinnacle dessert is lastig en lang om uit te leggen, maar het was of ik op een andere planeet liep. Dit alles had ik geboekt met Western Australia travel. Een eenmansbedrijf wat echt een goede tour geeft. Supervriendelijk, kleine groepen en een hart voor natuur. Aanradertje!

Verder heb ik nog opgetrokken met Sally, een vriendin van Cloë en Vanessa, zij woont en werkt momenteel in perth. We zijn naar fremantle, cottosloe beach en downtown Perth geweest.

Na perth ben ik met het vliegtuig naar Exmouth gevlogen wat de volgende dag werd getroffen door een cycloon. Vlak ervoor ben ik geavacueerd naar de receptie en daarna hebben we twee dagen geen stroom gehad. Maar iedereen van het hostel/camping maakte een bbq op het gas, van de kliekjes over, dus ik kon eten na 1,5 dag, aangezien het stadje ook zonder stroom zat. Ze vertelde me dat het een kleintje was, wat zich had los gemaakt van de grote op zee, toch wel heftig om mee te maken. Heftige winden en ongelofelijk veel regen. Er zijn geen gewonden gevallen, behalve dat ik tegen een picknicktafel was gelanceerd. Tip tijdens een cycloon: Niet rennen! :p

Gisteren ben ik eindelijk wezen doen waarvoor ik eigenlijk naar Australië kwam. Whale shark swimming!! Strak blauwe lucht, geen wind, rustige zee en ik heb ruim 1,5 uur gezwommen met een walvishaai. Het meest memorabele ooit! Hoe het op ons af zwom en rustig mij passeerde, waarna ik begon mee te zwemmen. We hadden met twee walvishaaien gezwommen, beide mannen van ongeveer 7meter lang. Ze bleven heel rustig aan de oppervlakte en soms kwamen ze echt heel dichtbii dat je afstand moest zoeken. De staart is gigantisch! En hoe de witte vlekken op de donkergrijze huid wordt gereflecteerd door de zon op het water.. Prachtig. Ze vertelde mij dat ze minimaal 80 jaar worden en in een aquarium 4(!!). Het verteld maar weer hoe belangrijk het is, om dieren in een natuurlijke eigen omgeving te zien en juist niet in de aquariums of dierentuinen. Vrijwel supporten, zodat ze door kunnen blijven gaan met verkopen van economie.

Tijdens deze dagtrip hebben we nog gesnorkeld bij Ningaloo reef. Waar we een rifhaai, schildpadden, stingray, dolfijnen en dugons (zeekoeien) en zoveel meer hebben gezien!

Deze tour had ik geboekt bij three islands, die de zee opgaan met een eigen spotter, wat een vliegtuig is, die opzoek gaat naar de walvishaaien, wat resulteerd in alleen onze eigen kleine groep in het water. Loved it!

Vandaag ben ik met twee meiden die ik had leren kennen op de boot, naar Turqoise bay, een national park en Sandy beach geweest. Helder cyaan kleurig water. Als een oud hollands gezegde: "Na regen komt zonneschijn". Of een cycloon..

De blog is inmiddels insanly long, Mijn tas is gepakt en morgen vertrek ik voor een aantal dagen naar singapore! Waar ik erg naar uit kijk. De lonely planet verteld me leuke dingen om te doen daar.

G'day mate (ozzie slang)

Rondreizen Zuidereiland NZ

Na een aantal weken roadtrippen in het Noordereiland met geweldig mensen,
ben ik in Wellington op de Kiwi bus Experience gesprongen om daarmee het zuidereiland te verkennen. Met de kiwi bus ben je gegarandeerd op accomodatie en krijg je korting op een aantal acties. Helaas, blijkt dat de kiwi bus een grote oplichterij is. Het is wel fijn om daarmee van locatie naar locatie te gaan en toen ik het boekte had ik 60% korting op de reis, inclusief Milford Sounds. Tijdens de busreis boekte ik regelmatig mijn eigen hostel die vele malen goedkoper en rustiger was, in plaats van de dronken engelse 18 jarige op de bus. De acties boekte ik met de app Arrival of op bookme.co.nz wat veel betere deals geeft. Dit deed ik dan met superleuke mensen die ik had ontmoet die ook baalde dat ze op de kiwi bus waren. Met hen maakte we ons eigen feest.

Zoveel plaatsen ontmoet en zoveel dingen gedaan! Waarvan ik een paar zal uitlichten die mijn hoogtepunten waren.

Abel Tasman National park.
Op deze prachtige (zandvliegjes!) locatie ben ik 3 uur wezen kanoen over het water wat aqua blauw kleurt langs de gouden stranden waar we zeehonden en meer wildlife konden spotten. We stopten op een strand en had ik een lunch voordat ik vertrok de jungle (park) in. Vanaf daar zou het 4 uur zijn om terug te lopen naar de pick up spot. Het was zo mooi! Zo groen en soms had je uitzicht op prachtige verlaten gouden stranden waar ik soms stopte om een duik te nemen. Dit was een goede dag!

Frans Jozef Glacier
De frans Jozef Glacier is een smeltende glacier wat zich naast een regenwoud bevind op grote hoogte en alleen te bezoeken via de helicopter. Ik had dit op mijn to do lijstje staan en vind het ook wel een gekke gedachte dat mijn volgende generatie het waarschijnlijk nooit zal kunnen opzoeken wegens het aan het smelten is. Met de helicopter zijn we naarboven gegaan en hebben we 3 uur lang rondgelopen en geklommen en gekropen rondom het gebied. En met de helicopter ook weer terug. Het was een prachtige ervaring!

Milford sounds
Hier heb ik zo naar uit gekeken! Al van jongs af aan keken we bij mij thuis reisprogramma's en zag ik regelmatig de Milford Sounds voorbij komen. Het was inclusief mijn pakket van de kiwi bus en vanuit Queenstown vertrokken we vroeg in de morgen waar we eerst nog een ander park bezochten en het spiegelmeer. Een klein meertje waar het water zo stil is dat je echt haast perfect de reflectie erin kan zien. Daarna arriveerde we bij milford sounds en begonnen we de tour op het water waar ik me net Floortje Dessing voelde. Het was zo mooi dat ik het kort hou, gewoon magnefique. Veel mensen hoorde ik klagen over de lange busreis, maar ik vond persoonlijk de busreis zelfs leuk omdat de omgeving ernaar toe al heel mooi is.

Kaikoura
Dit karakteristieke vissersdorp heb ik buiten mijn pakket van de kiwi bus geboekt met Nakedbus.co.nz voor maar 2 dollar return! En samen met Sharon uit Argentinie, die ik leerde kennen in de bus, verbleven we bij een zeer relaxte hostel Albatross inn. De reden dat ik Kaikoura perse wou zien is wegens dit de beste plek is om walvissen (en orca's) te spotten. Helaas waren de condities op zee zeer slecht waardoor het voor 6 dagen geanulleerd was, maar op mijn laatste dag dat ik zou vertrekken in de middag terug naar Christchurch, vertrok de boot alsnog! Ik heb zoveel informatie gekregen over marine life en met name de potvis tijdens de bootreis, maar we hebben geen enkel dier gezien op de albatros na. Wat gigantisch is! Ze hadden ons al gewaarschuwd dat we niks zouden zien omdat de dieren meer de zee op zouden trekken wegens de condities van het water. Wel kregen we ons geld terug en heb ik veel geleerd.
Ook in kaikoura kan je van heel dichtbij Zeeleeuwen spotten die op het strand liggen te slapen of spelen, daar ben ik natuurlijk een paar keer voorbij gelopen. Verder ben ik er wezen fietsen, door boerderijlandschappen richting een boerderij met lama's, alpaca's, pony's wat al niet meer, natuurlijk ging ik daarheen om even te knuffelen met een cavia.
En ben ik samen met Sharon een grote wandeling wezen maken van ongeveer 4 uur langs de kliffen van Kaikoura. Zoveel wind, zoveel zeeleeuwen, I love kaikoura.

Na al deze hoogtepunten kwam ik in Christchurch aan waar ik samen met Keith (ook van de bus) wat dingen heb bezocht. Zoals de darkroom een locale bar/club en Beat street Cafe bij barbadoes street. Alles is ver van elkaar, maar als je zoekt kom je echt op toffe plekken in Christchurch. Het geeft een beetje de berlijn sfeer. Underground, rauw, edges, local, hip.
Ik dacht dat 5 dagen te lang zou zijn in christchurch, aangezien het zo'n ruine is, maar 1 dag ben ik wezen hiken met Karin, die ik had ontmoet een halfjaar geleden op het vliegveld en in Christchurch woonde, en 2 dagen ben ik bezig geweest met zoveel mogelijk art houses en graffiti muren te bezoeken. Verder de botanische tuinen, een andere wijk (naam vergeten), en de acedemy gold cinema bezocht. In princiepe genoeg te doen, maar geef het tijd en het vraagt veel geduld en goede benenwagens. Het openbaar vervoer is kut en alles is ver. 10-15km per dag is de norm :p

Na christchurch ben ik naar sydney (Australie) vertrokken met kleine vertraging voor de vlucht naar Perth (orkaan), verder wel een goede vlucht gehad. Blog Australie is on the running. So far, so good

Fat cat + roadtrip

Afgelopen week heb ik gewerkt bij Fat Cat als chef.

Het is een geweldige plaats waar ze je met open armen ontvangen inclusief de andere backpackers. Hier kon ik dezelfde dag dat ik arriveerde, direct beginnen met koken voor ongeveer 25 tot 35 mensen. I

Ik maak zelf het brood, melk, gemaakt van oats, de pannenkoekenmix voor de volgende ochtend, ik snij alles voor de lunch de volgende dag en dan begin ik met de maal voor de avond. Een taak van 2 tot ongeveer half8. Maar er zijn altijd mensen die mij helpen. Het is best een uitdaging aangezien ik geen melk, eieren en vlees kan gebruiken en het moet doen met de ingridienten die er te vinden zijn. Ook had ik het gevoel dat ik me eerst echt moest bewijzen, daarna was iedereen heel koel en noemen ze me chef. De eerste dagen waren ook lastig aangezien de oven en stoofplaten niet werkten. Nadat ik worteltaart had gemaakt, was iedereen om.

Fat cat is een mooie plek waar backpackers en woofers samen komen. Je hebt er de taak als house angel, chef, tuinier of als fruit verkoper. We delen alles samen en elke lunch en avondmaal bedanken ze eerst de chef met een uitbundig applaus en gejoel en dan wordt er een vraag gesteld, zoals wanneer vind je vrede? Of wat is de meest irritante vraag? In ieder geval leuke en intéressante vragen die ronde gaan. Daarna lees je de taak voor die jou is toegewezen die je uit een tasje moet vissen. Zoals afwasser, masseur, taking it easy, guacamole maken, drogen van de afwas, iedereen een knuffel geven, van alles. Je merkt door dit dat mensen sneller samen komen en er wordt veel gelachen.

Ik heb hier zoveel mooie mensen leren kennen en na 6 dagen werken ben ik op een roadtrip gegaan met 6 andere die ik hier heb ontmoet. Jacque, Matild en Gael uit Frankrijk, Erik uit Duitsland, Bara uit Tsjechie en Nutrino uit Amerika, Ohio.

We konden hier gratis een auto nemen en vertrokken richting Rotorua waar we rond 9 uur savonds arriveerde bij een camping site aan het water bij Lake Okareka. Leuke eerste avond gehad waar we foto’s namen onder de sterrenhemel inclusief melkweg.

De volgende dag deden we een uur rondwandeling om de Blue Lake. En hebben we wat rondgewandeld in Rotorua. In de avond zijn we naar Kerosine Creek geweest. Echt een geweldige plaats in het bos waar een natuurlijke hot spa is. Daar hebben we kaarsjes aangestoken die waren in de grot en hebben geproost op een fantastische tijd. We waren de enige daar onder alweer een sterrenhemel.

Diezelfde avond weer bij Lake Okareka verbleven. Vroeg opgestaan om naar Wai o Tapu te gaan voor de thermische bron. Onwijs toeristische plek, maar er zijn wel mooie en intéressante dingen te zien. Het leek op een Amerikaanse amusementenpark, op de manier en hekken zijn geplaats en wandelpaden, onwerkelijk.

Die avond hebben we gekampeerd bij Hot water beach en zijn de 6 een poel wezen graven waar heet water zich verzameld. Ik voelde me niet zo lekker en wou het risico niet nemen om in heet water te gaan en daarna het koud te hebben in de tent. Maar het was leuk om te zien, mensen graven als een malle, levend verbranden.

De volgende dag voelde ik me gelukkig beter en zijn we vertrokken naar Coromandel. Waar de mooiste stranden ter wereld te vinden zijn. Onder ander de Cathedral cove. Na een ruime 30 minuten wandeling kwam je daar en het was zo mooi om het te zien. Eindelijk! Ik heb hiervan vele foto’s gezien en wou het zo graag zelf meemaken. Natuurlijk ben ik ook direct het water ingedoken.

Na Cathedral wouden we naar een ander strand gaan, maar zijn we voorbij gereden, de route van daar richting Auckland (fat cat) is echt magnifique.Nutrino was onze dj en had de perfecte muziek bij zich voor deze wonderschone omgeving.

Afgelopen dagen heb ik zo genoten en zoveel gelachen en ik ben dankbaar voor de mensen die ik om mij heen heb verzameld. Ik vertrek vandaag of morgen met Jacque en Nutrino verder richting Waitomo en Lake Taupo. Daarna zal ik waarscheinlijk de kiwi bus pakken die ik al geboekt had in November. Het zal lastig zijn om afscheid te nemen, maar ik weet ook dat ik weer nieuwe mooie mensen vast zal ontmoeten tijdens mijn reis.

Laatst had ik onwijs veel zin in erwtensoep met worst. En nu ik eraan denk begint mijn maag weer te knorren. Gedachtes naar Nederland blijven actief, no worries.

Carnaval

Eigenlijk zou ik tot 16 maart boerderijwerk doen, maar in plaats van ben ik naar de stad vertrokken onverwachts.

Savonds haalde chris mij op en nam mij mee naar een achtertuin bbq in ponsoby, Auckland, waar veel internationale mensen waren. Het was heel gezellig, reizigers zijn zo spontaan en vrolijk, het is makkelijk nieuwe mensen te leren kennen.

De volgende dag heb ik uitgezocht wat ik komende week zal doen en heb ik contact gezocht met maddy. De dochter van een boer die ik had ontmoet bij een locale bbq, zij woont ook in Ponsoby. Bij haar verblijf ik nu tot dinsdag. Dan ga ik werken voor fruit vans buiten de stad. Een hippie, yoga, surfende eco community die groentes en fruit biologisch groeien en verkopen. Ik zal daar 5 dagen, 6 uur per dag helpen met het bereiden van de vegetarische keuken (geen melk, eieren, vlees). Voor verblijf en eten met veel andere internationale vrijwilligers. Dan de 18e beginnen met reizen vanuit Auckland.

Afgelopen vrijdag ging ik wat drinken met chris en zn collega's/vrienden in zijn pauze. Daarna vroeg zijn vriend nico (frankrijk) of ik mee ging naar zijn vrienden. Leek me leuk en gingen daarheen nadat we eerst, als enige, hadden gedanst bij de haven waar een band speelde. Echt een goeie gozer en we hadden snel een goede klik samen. Sommige vrienden kende ik al dus was vertrouwd. Ik kreeg een jurk aan,want ze zeiden dat ik niet gekleed was voor de gelegenheid, maar ik moest wel mn felle rugtas meenemen 'charmant'.

Ze namen me mee naar de 53e verdieping van the sky tower! Waar we wijn dronken bij het grote raam met uitzicht op de groot verlichte stad en haven. Gewoon om te vieren dat we samen zijn en een leuke internationale tijd hebben. Daarna nog een kroegentocht in Ponsoby, niet te laat want de volgende dag ging ik naar the Diamond cup. Een paardenrace in Ellerslie. Mijn eerste race en het was leuk om zo iets te zien en meemaken. Vooral mensen kijken is interessant. Paar bedjes gedaan en mijn geld teruggewonnen.

Die avond zijn maddy en ik naar een rave bovenop een berg geweest genaamd acid und the moon (het was volle maan). Het was zo gaaf om mee te maken. Weer met uitzicht op de stad. Toch anders dan in NL waar er veel (red heel veel) ravers zijn en er meer 'gefeest' word. Ook kwam er een jongen die rock solo's op zn gitaar kwam spelen door de rave house muziek heen.... Wel waren er smiley stickers en glowsticks!

Vandaag is chris zn verjaardag, mogelijk weer borrelen. Het voelt als carnaval alleen zonder de gekke outfitjes en parades. Alhoewel.. Morgen is er een uni feest van maddy waar ze in toga's gaan, ik ben ook uitgenodigd.

Dinsdag fruit vans!

Love, peace and happines

Emigreren?

Zoals ik vele had beloofd om up to date te houden, is hier weer een blog.

Het verblijf hier bij Ron en Annie bevalt me nog steeds goed. Al ben ik minder werk op het land

Gaan doen en meer werk met de paarden. Nu train ik 3 t/m 6 paarden per dag western style.

Ik leer er veel van en het is leuk werk. Daarna zijn er nog genoeg andere klusjes, zoals de geiten, kippen, honden, kitten en andere paarden verzorgen. Met mijn vogeltje/kalkoen gaat het goed, al was het vandaag bijna aangevallen door een hond en gister aangevallen door de kippen :p Het groeit goed en om het maar een naam te geven is het Harry geworden, of Harriette wanneer het vrouwtje blijkt te worden. We hopen op een vrouwtje, want een mannelijke kalkoen zal je later aanvallen.

Afgelopen zondag heb ik samen met Annie en Mary ann meegedaan aan de Top of the Rock walk in Kawaika. Een stevige wandeling van 10km de berg op. Ik dacht aan wandelen, maar iedereen ging er stevig voor. Eenmaal boven op de berg leek het alsof ik een bak met water over mijn gezicht had gegoten, al was het zweet. Mooie workout! We hebben hier een Spa pool, dus na de wandeling lekker de spieren ontspannen. Ik heb zelfs een spot price gewonnen. Een stuk been van een lam. Het is een prijs wat ik niet snel zal verwachten ,maar het was lekker.

Komend weekend gaan we de cutting machine aansluiten. Een nep koe wordt daarop aangesloten en zal door de arena glijden aan een draad. Nu de arena klaar is en de paarden in conditie kunnen we aan het leuke werk beginnen. Het is de bedoeling dat de paarden de koe leren te volgen en dat gaat op volle snelheid.

Dit weekend hebben we een locale bijeenkomst met de buren, weer meer eten en drank. De mensen hier in Nieuw Zeeland zijn zo vriendelijk en nieuwsgierig. Aan iedereen wordt ik voorgesteld en zijn een open karakter. Steeds meer heb ik plannen om hier naar toe te emigreren. Als eerst was mijn plan om naar Nieuw Zeeland te gaan en te zien wat mijn mogelijkheden hier zijn en hoe het hier is.

Helaas, de baanmogelijkheden zijn zeer laag en onderbetaald, boodschappen bijna onbetaalbaar, en ze denken dat er met een paar jaar een flinke ressesie komt zoals in Ierland met daarbij nog een (burger)oorlog met de Maori’s. Vele (vakantie gangers)denken dat Maori’s dit land hebben ontdekt, dit land bezitten, maar eigenlijk is niks van dat waar, zijn ze geweldadig, lui en willen niks investeren in Nieuw Zeeland. Tussen de Maori en de Nieuw Zeelander hangt een grote klif van afgunst.

Dankzij ik zoveel mensen ontmoet en de nieuw zeelandse levensstijl puur ervaar leer ik veel over de minderheden van dit land. Waar ik eigenlijk heel blij mee ben, want dit is wat ik wil weten voordat ik ergens uberhaubt naartoe zal emigreren.

De toekomst voor NZ ziet er niet goed uit, met 3-5 jaar denken vele dat er grote problemen zich zullen waarmaken die zich nu sterk vordert.

Aan de andere kant ik hou van dit land! De natuur, de (NZ) mensen, levensstijl, eten, drank, de ruimte,

Het kunnen zien van de fucking Melkweg!! Elk uitzicht lijkt op een schilderij van Bob Ross. Het houden van dieren is makkelijk aangezien de vele ruimte die je krijgt voor een zeer betaalbare prijs (zal ik eindelijk een paard kunnen veroorloven?)

Je bent zo weg uit de stad, maar wil je naar de stad dan krijg je genoeg aan kunst, cultuur, muziek of leuke evenementen. 8 Maart ga ik bijvoorbeeld naar The Auckland Cup Diamond Races. Eh,.. kort gezegt paardenrace ;)

Ik ben in Dubio. Aan een kant is het wijs om niet te emigreren omdat de mogelijkheden hier zo laag zijn. Slecht betaald als ik een baan kan vinden en de komende ressesie en (burger)oorlog. Aan de andere kant voel ik mij niet meer thuis in Nederland. Ik walg van de regering en het maar blijven bouwen en de poorten openhouden voor iedereen terwijl er nog maar 20% natuur over is van ons kleine Kikkerlandje.

De sacherijnige, gehaaste mensen. De afstand naar Nederland wordt s teeds groter.

No worries, ik zal sowieso eerst terug moeten komen voor volgende plannen ;)

Wat ook wel grappig is, veel vriendinnen van mij hoopte dat ik minder hatelijk zou worden tegenover moslims en Chinezen, met deze reis. Guess what? Ze haten hier moslims en aziaten! Haha

Nee, dat zal mij goed doen.

Ik zal half Maart beginnen met reizen en aangezien post versturen ongeveer 2 weken kost, kan je mij nog post sturen tot ong. 1 Maart.

Naar:

To: ron + Annie, steffie

942 Oneriri Road 2

Kaiwaka 0573

Northland, New Zealand.

Right on, de blog is lang genoeg geworden. Lang verhaal kort, alles gaat goed en ik vermaak me prima!

Er zijn weer wat nieuwe foto’s geplaatst bij het mapje ‘Farmlife’.

Liefs,

Steffie (zoals ze mij hier noemen)