22 april arriveerde ik, met enkele vertraging, in Perth Australië vanuit christchurch NZ. De vertraging was wegens heftig weer, maar geen enkel probleem gehad tijdens de vlucht en in Perth was het heerlijk warm weer met een blauwe lucht.

Die avond ben ik met Vanessa en Cloë naar de bar geweest, het zijn meiden die ik heb leren kennen in nieuw zeeland tijdens de kiwi experience reis. Niet te laat gemaakt, want was toch wel moe. Ik vertrok vanuit NZ al om 04:00 in de ochtend.

De volgende dag heb ik wat dagplanningen uitgezocht bij peter pan travel en ben daarna naar King's park geweest met een paar mensen die ik had leren kennen in het hostel Spinners backpackers.

De ochtend erna ben ik vroeg met de boot vertrokken om naar Rottnest Island te gaan, waar ik een fiets en snorkel gear had gehuurd. Dit was een van mn hoogtepunten van Perth, aangezien ik de hele dag ben wezen fietsen van strand naar strand, om daar te gaan snorkelen en ondertussen langs de weg quaka's te spotten. Kleine nieuwsgierige kangeroo's.

Dat weekend ben ik wezen roadtrippen met een aantal mensen die ik had leren kennen in het hostel. Dit keer 3 Duitsers, 1 van Malta, 1 fransoos en 1 ozzie van Tasmania. We vetrokken naar het zuiden voor de grote surfcompetitie bij Margaret river. Mooie golven gezien en we hadden de duitser 'albert' ingegraven in zn eigen gemaakte kuil. In de avond kampeerde we midden in het bos. Het was minimaal 30 minuten op een dirtroad rijden voor we bij de kampeerplek kwamen. Ik moet eerlijk zeggen, ik heb het kamperen best gemist. Het maken van lange uren in de auto met leuke mensen en muziek en vervolgens relaxen en genieten in de natuur. Verrot slapen, maar toch knus. Het missen van toiletpapier, but you dont care. De ultieme out of the bed without a couple days of shower look. Vieze voetjes.

Het grote verschil hier in aus, vergeleken NZ, is dat je hier altijd met een zaklamp moet lopen. Controleren op slangen en giftige spinnen. Best vervelend eigenlijk. Dat ervaar ik nu ook op de camping waar ik afgelopen week verbleef in exmouth. Geen veilig gevoel.

Afgelopen 2,5 week ben ik in Australië geweest en dat is meer dan genoeg geweest. Ik ben niet verliefd op het landschap of de mensen. Je vind aardige mensen! Maar ze zijn zo fukking trots op aus en zichzelf. Op een slechte manier. Ik word daar zo moe van.

En verder heb ik enorm veel gezien en gedaan.

Na het kamperen heb ik een dagtrip gemaakt richting een national park waar je in het wild koala's en kangeroos vind. Wat ik belangrijk vind, aangezien je hier heel veel plekken hebt waar je kangeroos kan voeren en met een koala op de foto kan gaan. Ik zie dieren liever in hen natuurlijke habitat en een koala de hele dag in de armen drukken voor een foto?! Sneu. Ze zijn zo schattig en mooi hoog in de boom! Een koala zijn.

Na het park vertrokken we meer richting het Noorden om te gaan sandsurfen op echt parelwitte duinen! De gids legde me uit dat het eigenlijk botjes zijn van schelpdieren. Maar het is moeilijk te geloven. Imposant, maar niks vergeleken de zanduinen vlakbij 90mile beach in nieuw zeeland.

Na het surfen, opfrissen in de zee en een goed gevulde lunch, gingen we naar pinnacle dessert. Het hele doel van deze trip. Pinnacle dessert is lastig en lang om uit te leggen, maar het was of ik op een andere planeet liep. Dit alles had ik geboekt met Western Australia travel. Een eenmansbedrijf wat echt een goede tour geeft. Supervriendelijk, kleine groepen en een hart voor natuur. Aanradertje!

Verder heb ik nog opgetrokken met Sally, een vriendin van Cloë en Vanessa, zij woont en werkt momenteel in perth. We zijn naar fremantle, cottosloe beach en downtown Perth geweest.

Na perth ben ik met het vliegtuig naar Exmouth gevlogen wat de volgende dag werd getroffen door een cycloon. Vlak ervoor ben ik geavacueerd naar de receptie en daarna hebben we twee dagen geen stroom gehad. Maar iedereen van het hostel/camping maakte een bbq op het gas, van de kliekjes over, dus ik kon eten na 1,5 dag, aangezien het stadje ook zonder stroom zat. Ze vertelde me dat het een kleintje was, wat zich had los gemaakt van de grote op zee, toch wel heftig om mee te maken. Heftige winden en ongelofelijk veel regen. Er zijn geen gewonden gevallen, behalve dat ik tegen een picknicktafel was gelanceerd. Tip tijdens een cycloon: Niet rennen! :p

Gisteren ben ik eindelijk wezen doen waarvoor ik eigenlijk naar Australië kwam. Whale shark swimming!! Strak blauwe lucht, geen wind, rustige zee en ik heb ruim 1,5 uur gezwommen met een walvishaai. Het meest memorabele ooit! Hoe het op ons af zwom en rustig mij passeerde, waarna ik begon mee te zwemmen. We hadden met twee walvishaaien gezwommen, beide mannen van ongeveer 7meter lang. Ze bleven heel rustig aan de oppervlakte en soms kwamen ze echt heel dichtbii dat je afstand moest zoeken. De staart is gigantisch! En hoe de witte vlekken op de donkergrijze huid wordt gereflecteerd door de zon op het water.. Prachtig. Ze vertelde mij dat ze minimaal 80 jaar worden en in een aquarium 4(!!). Het verteld maar weer hoe belangrijk het is, om dieren in een natuurlijke eigen omgeving te zien en juist niet in de aquariums of dierentuinen. Vrijwel supporten, zodat ze door kunnen blijven gaan met verkopen van economie.

Tijdens deze dagtrip hebben we nog gesnorkeld bij Ningaloo reef. Waar we een rifhaai, schildpadden, stingray, dolfijnen en dugons (zeekoeien) en zoveel meer hebben gezien!

Deze tour had ik geboekt bij three islands, die de zee opgaan met een eigen spotter, wat een vliegtuig is, die opzoek gaat naar de walvishaaien, wat resulteerd in alleen onze eigen kleine groep in het water. Loved it!

Vandaag ben ik met twee meiden die ik had leren kennen op de boot, naar Turqoise bay, een national park en Sandy beach geweest. Helder cyaan kleurig water. Als een oud hollands gezegde: "Na regen komt zonneschijn". Of een cycloon..

De blog is inmiddels insanly long, Mijn tas is gepakt en morgen vertrek ik voor een aantal dagen naar singapore! Waar ik erg naar uit kijk. De lonely planet verteld me leuke dingen om te doen daar.

G'day mate (ozzie slang)