Regenachtige middag na een paar klamme warme dagen,

Betekend een middag vrij voor mij en de andere vrijwilligers. Er zijn hier nu, inclusief mij, 6 meiden. Een daarvan is ook Nederlands en de rest zijn Duisters. Een duits meisje is mijn kamergenote, niet alleen met haar, maar met iedereen kan ik het goed vinden. Komende maandag vertrek ik met mijn kamergenote, ‘Ann-Sophie’ naar het Noorden toe voor een paar dagen vrij. We hebben het geboekt bij Stray travel en we kunnen niet wachten!

Zoals ik al in mijn vorige blog vertelde waren mijn eerste dagen ‘Uppers’.

Daarna wordt je meer gesetteld en kom je achter de dingen die minder leuk zijn. De man des huizes, R, kan echt een ongelofelijke onbeschofte zak zijn. Gelukkig, kan je erover praten met de andere meiden en met de staff. Iedereen denkt er zo over. Er is wat inscest gaande in de famillie, zoals je kan merken aan de famillie die nogal ‘apart’ zijn, of een beperking hebben. R. heeft duidelijk een biploaire borderline stoornis en moet alles in controle hebben en je mag niks tegen hem zeggen. Zoals hij gisteravond vlak voor het eten muesli nam, waarop ik (grappig bedoelt) reageerde als “ah, neem je nu ontbijt?”. Hij flipte de pan uit en dat er geen grappen in dit huis worden gemaakt en vooral, het was geen ontbijt het was muesli. Ook kan je hem niks wijs maken op het gebied van paarden want hij doet het al voor vele jaren op die manier, en zijn manier is De manier. Gister wou hij ons laten zien hoe je een paard begeleide, waarop het paard in protest ging. Ik en de meiden stonden maar te kijken en te gniffelen, waarop hij reageerde dat iemand moest komen met zijn helm (paard was waarschijnlijk gevaarlijk) en dat we het paard moesten slaan om naar voren te gaan. Ons antwoord was, nope, je wou het laten zien hoe het moet, laat maar zien dan. Op andere momenten is hij ineens poeslief en roep in elke zin ‘excuse me en/of please’. Na een tijdje kom je erachter dat het gewoon woorden zijn die hij gebruikt waarop hij denkt goed bezig te zijn. Hij doet ook zo tegen zijn vrouw, waardoor ze soms ook wel geiiriteerd kan zijn en vaak zie je haar huilen.

Het werk daarbuiten is heel erg leuk. En dat maakt alles makkelijker.

De dag begint door de paarden binnen te halen die rond het huis staan, je voert ze en maakt ze klaar voor de ritten van de dag. Doordeweeks heb je soms 1/2 ritten per dag. Andere momenten kunnen het 4/5 ritten zijn. Het is erg leuk om de mensen te leren paardrijden en ze mee te nemen door de natuur. Ze zijn altijd enthousiast en moedwillig om te leren. Soms zie je ze in 1uur onwijs groeien. Het moment dat ze op het paard klimmen hoor je zeggen ‘o wat groot en ik ben een beetje bang’. En vervolgens op het eind zijn ze aan het draven, galloperen en het paard in controle nemen met een gigantische lach op hen gezicht. Vooral mensen vanuit Singapore zijn heel vriendelijk.

Buiten de ritten om, moeten we soms ook geiten drijven met de paarden en de voeten behandelen, ook een leuk en interessant klusje. Vooral met de paarden de geiten drijven is erg tof.

Ondanks de relatie met R vrij raar is, hebben ze voor mij een EHBO Cursus vergoed die ik vorige week heb gevolgd. Wegens ik nu meer verantwoordelijkheid heb en omdat ik hier een lange tijd zal blijven, is het belangrijk om een EHBO certificaat te hebben, mocht er wat gebeuren tijden de ritten.

1 x in de week komt Evert langs, die oorspronkelijk uit Friesland komt, ik mag hem persoonlijk meenemen op de rit en dan praten we Nederlands. Maar soms heb ik gewoon moeite om weer Nederlands te praten en mijn zinnen kloppen al helemaal niet meer.

Ook heb ik 1 x in de week vrij, maar als het rustig is dan gaan we gewoon lekker terug naar binnen of naar het stadje Warkworth. 2 weken terug kwam Chris, vriend uit Auckland-frankrijk, langs om hier te rijden. Roger & Heather gaven mij het gele jasje binnen 2 weken, dat betekend dat ze me al goed vertrouwen, ik goed het programma volg, en ik mag meer verantwoordelijkheid nemen. Daarom kon ik Chris ook meenemen te rijden en we hadden een hele leuke tijd samen. Daarna lekker wijntje gedronken in het stadje.

Afgelopen woensdag ben ik naar Omaha beach geweest waar ik licht verbrand raakte. Verbrand raken in December! Heerlijk niks gedaan, boek lezen en muziek op. Elke week als ik vrij ben bezoek ik weer wat anders. Het kost maar 3 dollar (1,80 euro).

Ik moet het verhaal afronden, we gaan de film The hobbit kijken. Ouderwets hebben ze hier nog gewoon video/dvd-theken!

Dan kunnen we binnenkort met zijn allen naar the Hobbit deel 3 in de bioscoop. In Matakana hebben ze een bioscoop waar ik al ben geweest. Het is superrelaxed waar ze in Nederland wel een voorbeeld aan mogen nemen. Heerlijke stoelen, wijn bestellen en een mooie zaal.

Nog speciale bedankjes aan iedereen die me de leuke lieve kaartjes sturen en me Mutti die een sinterklaas pakketje met allemaal lekkere dingen had opgestuurd!! :)

Binnenkort zal ik weer wat foto's plaatsen.

Haere Ra! (doei)