Rotsstad Petra

Petra is een historische stad in Jordanië. Petra was de Griekse naam van de hoofdstad van de Nabateeërs. De plaats is werelderfgoed en gelegen in een dal in de heuvels. Het is vooral bekend vanwege de in de rotsen uitgehakte graftombes. Vrijwel alle gebouwen die er ooit stonden zijn nu ruïnes. De bloeitijd van de plaats is te danken aan de handelsroute voor wierook vanuit het 1600 km zuidelijker gelegen Jemen naar Perzië, Syrië en de Griekse en Romeinse rijken. Petra was daarnaast een knooppunt voor andere handelsroutes. De belastingopbrengsten van de handelaars maakten de heersers van Petra schatrijk en dat is te zien is aan de luxe gebouwen en grafmonumenten. Rond het begin van de jaartelling woonden in Petra naar schatting 25.000 mensen. De stad ligt in een dal dat alleen via smalle kloven te bereiken is en is daardoor goed te verdedigen. De stad beschikte over een ingenieuze watervoorziening waardoor men het hele jaar door voldoende water had. De Nabateeërs hadden lange tijd een eigen koninkrijk. In 106 werd hun rijk door het Romeinse Rijk veroverd. De handelsroutes veranderden waardoor Petra langzaam haar handelspositie kwijtraakte en in de 7e eeuw verlaten werd. De Zwitser Johann Ludwig Burckhardt, vermomd als Indiase handelaar, herontdekte Petra in 1812 voor de westerse wereld. De stad was inmiddels tot een ruïne verworden. Petra is in 1985 door UNESCO tot Werelderfgoed verklaard. In 2007 werd de stad verkozen tot een van de zeven nieuwe wereldwonderen. -Wikipedia want ik ben lui vandaag